bebeğimi 38+2 de sezaryen ile dünyaya getirdim. Sezaryenden yaklaşık 1.5 hafta önce kilo alımının yavaşladığını söyledi doktorumuz ve ben bunu duyduktan sonra ya bebeğim beslenemediği için karnımda ona zarar gelirse korkusu ile geçirdim kalan süreyi. Doğuma gelince her şey yolunda gitti çok şükür, doktorum ile ortak olarak spinal anestezi ile doğum kararı aldık. Biraz korkularım vardı tabi fakat şuan iyi ki genel anestezi almamışım diyorum. Anestezi uzmanı çok profesyoneldi, iğne olurken hiç acı hissetmedim. Sezaryen sırasında bebeğimi beklemenin heyecanından sanırım tansiyonum düştü, ama yine doktorumun hızlı müdahalesi ile saniyeler içinde kendimi iyi hissettim. Bebeğim doğana kadar elimi tutup destek olan anestezi doktorum iyi ki vardı. Sonrası en güzel anlar, kızım doktorumun kollarında ağıyor, sonra hemen yanağıma yasladılar mis kokusunu çektim. Sonrası ise yanda onun temizlenip giydirilmesini izlerken geçti. Kaygılarım, korkularım kayboldu. Minicik bebeğimizi (gerçekten minicikti) sağlıkla kucağımıza almaktan daha mutlu edebilecek ne olabilir ki.