Neredeyse Korku Filmine Dönüyordu

deneyimlianne

Well-known member
Benim sezaryenim biraz ürkünç oldu. Belden uyuşturmak için iğne yaptılar ve bana dediler ki “karnın bacakların karıncalanmaya başladığında bize söyle”. Ancak benim belden aşağım yerine belden üstüm karıncalanmaya ve uyuşmaya başladı. Daha sonra nefesim kesilmeye başladı. Bunu dile getirince herkes panik oldu. Tekrar ilaç verin dediler ve verdiler. Bu sefer her yerim uyuştu, dilim bile uyuşuktu. Birazdan rahatlayacaksın sana iğne yapıcaz şimdi dediler ve sonra gerçekten rahatlamaya başlamıştım yavaş yavaş. Belden verilen ilaca karşı alerjik bir durum oluşabiliyormuş böyle. Umarım kimse yaşamaz. Çok nadir görüşen bir durummuş ve zaten tüm ekip buna hazırlıklı oluyolarmış.

Ancak bana anlatılan gibi olmadı sezaryenim. Millet şarkı falan söylüyordu, doktoruyla sohbet ediyordu benim öyle olmadı. Her şey korkulu ve hayal meyal.

Ancak en güzel yanı böyle yanağınıza bebeğinizi ilk değdirdikleri an oluyor. Harika bir duygu. Her şeye değer. 40+0 da doğumum gerçekleşti. O vakte kadar kendi gelsin diye bekledi doktorum ancak gelmeyince alalım dedi.

Eğer sezaryen olacak varsa korkmayın, hiç bir şey hissetmiyorsunuz. Sonrasında da bolll bol yürüyün zorlayın ilk yürüyüşten sonra. Daha hızlı toparlanıyorsunuz.

Depend bolca alın yanınıza. Bir süre külot giymiyorsunuz o çok iyi oluyor.

Ben hastanede kendim değiştirememiştim eğilip, ablam yardım etmişti depend değiştirmeme. Ama kendi başına yapabilenler de oluyormuş.

Yanıma filtre kahve almıştım sezaryen sonrası baş ağrısı yaşamamak için. Ayrıca kayısı kompostosu götürmüştüm, süt desteği için. Tavsiye ederim.
 
Geri
Üst