Merhabalar, benim bebeğimde 39+3 te sezaryenle gelmeyi tercih edenlerden. Hamileliğimin 16. Haftasından itibaren kolay ve güzel vajinal doğum yapabilmek için kendimce hazırlıklara başladım ve hamile pilatesi yapmaya başladım. Bu süre 38. Haftaya kadar sürdü. Bebeğimin boyu kilosu vs. ve benim çatım doktorumla yaptığımız konuşmalar da vajinal doğuma bir engel olmadığı şeklindeydi ve denemeye hazırdım. Harika bi hamilelik geçirdim 12 haftada covid olmamı saymazsam çok şanslıydım mide bulantısı baş dönmesi vs hiç yaşamadım . Hareketliydim yedim içtim gezdim tozdum doğurmak için dağ tepe yürüdüm denebilir
Devasa bi top gibi göbeğim vardı ve hamileliğim de bunca harekete rağmen rahatça yiyip içtiğim için 19. Kilo aldım. Elimden geleni yaptım ama bebeğim gelmemekte ısrarcıydı. Doktorumla 39+3 te suni sancı için anlaştık çünkü bebeğimin artık suyu çok azalmıştı doktorumun demesine göre , kendisi sonsuz güven duyduğum işinde iyi ve her şeyi konuşabildiğim beni aşırı rahatlatan bir insandı . Suni sancı için hastaneye gittiğimde nstye bağlandım ve bebeğimin kalp atışları çok düz seyrediyodu , hareketler azalmıştı. Doktorum bu durumda bebeğimin suni sancı esnasında strese girebileceğini ve daha olumsuz durumlarla karşılaşabileceğimizi söyledi. Eşimle de oturup konuştuk ve doktorumuzun da önerisiyle sezaryen ile doğum yapmama karar verdik. Odamız hazırlandı anneler bizimleydi ve ben 39. Koca haftanın sonunda emeklerimin her türlü karşılığını aldığıma ve artık bebeğim için en sağlıklı şekilde kavuşacağımıza inandım ve kendimi bu şekilde sakinleştirdim. Ameliyathaneye gitme vaktim geldi el salladım ve ayrıldık odamızdan 2 kişi olarak odaya dönmek üzere
ameliyatım harika geçti hiç bir pişmanlığım olmadı herkes aşırı candan aşırı sevecen ve sakindi benimle her anı konuştular, neler yaptıklarını yapacaklarını ne hissedip neyi hissetmeyeceğimi.birisi saçımı sevdi birisi benimle konuştu, doktorum hep benimle konuştu ara ara göz teması kurdu ve büyülü ana beni harika hazırladılar. En son işte geliyor dendi ve güzel oğlumun sesini duydum
yandan bie hemşire annesi sapsarııı sana benziyor dedi daha göremeden gözlerim doldu. Bebeğimi gösterdiler sardılar koynuma koydular . Dünyanın en güzel hissi . Gerçekten hep duyduklarım doğruymuş. Tarifi yok
sonra bebeğimin ilk kontrolleri için onu aldılar ve doktorum ameliyatın son kısmını tamamlamak için o aklımdan çıkmayan cümlesini kurdu."bundan sonraki Hayatının en güzel 15 dksını uyuyacaksın " bebeğim bir yaşında , her anına şahit olmak çok güzel, her şeye değer , iyi ki doğurmuşum
ve doktorumun o cümlesini şimdi çok iyi anlıyorum, gerçekten de o kadar iyi uyuduğum bir 15 dk daha olmadı
iyi ki doğdun güzel oğlum 






