uykusuzluktanhallice
Active member
Hastaneden çıkıp kayınvalidemin evine gitmek zorunda kalıcak kadar zor bir doğum atlatmıştım. Evimizde de klozet olmaması cabasıydı el mecbur oradaydık. Tahmin edersiniz ki esimin yaninda iyi o yokken beni umursamaz tutumlar icerisindeydi. Gün geçtikçe de zorlaniyordum.. Eşim 2 gün sonra işe başladi. Eşim varken sofra hazirlayan kayinvalide yoktu 12 bucuklara kadar uyuyordu. Nefes almakta zorlaniyordum cunku cigerlerim kotuydu. Ayaga kalkinca tikaniyordum bir adim atarken bile aglama krizine giriyordum cigerlerim yuzunden acisindan dikis acimi bile hatirlamiyorum suan bile. Tutuna tutuna kendime bisiler hazirliyordum ilaclarimi almak zorundaydim. 1 haftayi bu sekilde atlattim 3 gun daha dayandim ve evime koştum. Klozet olmamasina karşin hazirlikliydim herseye ama eve girdikten ve gunler gectikce daha da yalnizlastim yardim istesemde gelenim yoktu. Kaynanamin gorumcemin baska bahaneleri.. iyice boşluga dusmustum zor toparladim bu süreci uykusuz geceler , anlamsiz aglamalar panik atak halleri ama şunu biliyorum ki bir Lohusaya yaptiginiz seye çok dikkat etmelisiniz. O hicbir zaman o zorlukta ruh halinde kendjsine denileni ve yapilani mimigine kadar unutmuyor. En azjndan bende boyle.. Umarim tek kalmazsiniz ve bu kadar zorlu duygulardan gecmez tatli lohusaliklar yasarsinjz